رازهای اربعین حسینی/ رسالت سنگین امام حسین(ع) عامل برگزاری اربعین
اینکه مراسم اربعین تنها برای امام حسین(ع) برگزار می شود، دلایل متعددی دارد و مهمترین آن رسالت سنگینی بود که امام حسین(ع) برای زنده نگه داشتن اسلام بر عهده داشت.

فداکاریهای امام حسین(ع) دین را زنده کرد و نقش او در زنده نگه داشتن دین اسلام، ویژه و حائز اهمیت است و این فداکاریها را باید زنده نگه داشت زیرا زنده نگه داشتن دین اسلام است؛ گرامیداشت روز عاشورا و اربعین در حقیقت زنده نگه داشتن دین اسلام و مبارزه با دشمنان دین است.

از طرفی، مصیبت حضرت امام حسین(ع)، برای هیچ امام و پیامبری پیش نیامده است و این مصیبت از همه مصائب بزرگتر و سخت تر بود و اگر عامل دیگری هم در کار نبود، همین عامل کافی است که نشان دهد چرا برای امام حسین(ع)، بیش از امامان دیگر و حتی بیش از پیامبر اسلام عزاداری می شود.

در ماه محرم سال ۶۱هجری قمری، امام حسین(ع)، فرزندان، خویشان و یاران آن حضرت را کشتند و اسیران کربلا را به کوفه و شام بردند و همین اسیران داغ دیده، روز اربعین شهادت امام حسین(ع) و یارانش به کربلا رسیدند و همه مصائب روز عاشورا در آن روز تجدید شد و آن روز، روز سختی برای خاندان پیامبر بود.

دشمنان قصد نابود کردن اسلام و فراموشی واقعه کربلا را داشتند/ اربعین مهمترین راه مقابله با دشمن
از سوی دیگر، دشمنان اسلام با به شهادت رساندن امام حسین(ع)، قصد نابود کردن دین اسلام را داشتند و تلاش کردند تا حادثه کربلا به کلی فراموش شود و حتی کسانی را که برای زیارت امام حسین(ع) می آمدند، شکنجه می کردند و می کشتند.

در زمان متوکل عباسی، همه قبرهای کربلا را شخم زدند، مزرعه کردند و مردم را از آمدن برای زیارت قبر امام حسین(ع)، منع کردند اما شیعیان برای مقابله با این اقدام از هر مناسبتی استفاده می کردند که یکی از مهمترین این مناسبتها، روز اربعین است.

رمز زنده‏ ماندن واقعه‏ عاشورا
اگر زینب‏ کبرى‏(س) و امام سجاد(ع) در طول آن روزهاى اسارت، چه در همان عصر عاشورا در کربلا و چه در روزهاى بعد در راه شام و کوفه و خود شهر شام و بعد از آن در زیارت کربلا و بعد عزیمت به مدینه و سپس در طول سالهاى متمادى که این بزرگواران زنده ماندند، مجاهدات و تبیین و افشاگرى نکرده بودند و حقیقت فلسفه‏ عاشورا و هدف حسین ‏بن‏على و ظلم دشمن را بیان نمى ‏کردند، واقعه‏ عاشورا تا امروز، جوشان، زنده و مشتعل باقى نمى ‏ماند.

بدان دلیل بود که امام صادق(ع) "طبق روایت" فرمودند که هر کس یک بیت شعر درباره‏ حادثه‏ عاشورا بگوید و کسانى را با آن بیت شعر بگریاند، خداوند بهشت را بر او واجب خواهد کرد، چون تمام دستگاههاى تبلیغاتى، براى منزوى کردن و در ظلمت نگهداشتن مسئله‏ عاشورا و به طور کل مسئله‏ اهل‏بیت، تجهیز شده بودند تا نگذارند مردم بفهمند چه شد و قضیه چه بوده است.

آن روزها نیز مثل امروز، قدرتهاى ظالم و ستمگر، حداکثر استفاده را از تبلیغات دروغ، مغرضانه و شیطنت‏آمیز مى‏ کردند. در چنین فضایى، مگر ممکن بود قضیه‏ عاشورا که با این عظمت در بیابانی از گوشه دنیاى اسلام اتفاق افتاده است با این تپش و نشاط باقى بماند؟ یقیناً بدون آن تلاشها، از بین مى ‏رفت.

آنچه این یاد را زنده کرد، تلاش بازماندگان حسین ‏بن‏على(ع) بود. به همان اندازه که مجاهدت حسین‏بن‏على(ع) و یارانش به عنوان صاحبان پرچم، با موانع برخورد داشت و سخت بود، به همان اندازه نیز مجاهدت زینب (س) و مجاهدت امام سجاد(ع) و بقیه‏ بزرگواران، دشوار بود. البته صحنه آنها، صحنه‏ نظامى نبود؛ بلکه تبلیغى و فرهنگى بود.....

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: